Το φεγγαράκι

Αχ αυτό το φεγγάρι....παίρνει το αγαπημένο του σχήμα και ποζάρει στον ουρανό! Σε σχήμα βαρκούλας απολαμβάνει το ταξίδι του ανάμεσα στα σύννεφα χωρίς να σκέφτεται και να αγχώνεται για τίποτα και για κανέναν.

Παρά μόνο γελά...γελά και είσαι τυχερή αν γελάς κι εσύ μαζί του, αν απολαμβάνεις τη μαγευτική θέα που σου χαρίζει τα βράδια, αν απλά θαμπώνεσαι από την τόση ομορφιά και διερωτάσαι : ‘με πόση σοφία και αγάπη μας έπλασε επιτέλους ο Θεός?’ και η μαγεία του, μοναδική! Είτε το βλέπεις μέσα από την ζεστή αγκαλιά του αγαπημένου σου, είτε το βλέπεις μόνη σου με τυλιγμένα χέρια γύρω από την μέση σου επειδή κρυώνεις και μόνη συντροφιά σου ένα αναψυκτικό, ποτό ή ένα κουτί σοκολατάκια (ξέρεις σχήμα καρδιάς, με γέμιση κεράσι, από αυτά που αγόρασες για την μέρα του Αγίου Βαλεντίνου αλλά δεν τα χρησιμοποίησες και τα πέταξες στο ντουλάπι της κουζίνας) η αίσθηση που σου προκαλεί δεν συγκρίνεται! Όχι πες μου! Πόσα ονειροπολήματα έκανες βλέποντας το φεγγάρι?  Πόσες νύκτες ξόδεψες απλά να το κοιτάς και να μην το χορταίνεις? Πόσα δάκρυα έχυσες καθώς του εξομολογήσουν τον πόνο σου? Ακόμα και στις μαύρες σου, κλαίει μαζί σου. Αναστατώνεται,  χάνεται πίσω από τα παραφουσκωμένα σύννεφα, σκοτεινιάζει, οι μαύρες κηλίδες του γίνονται πιο έντονες σαν πληγές από κάρβουνο...όπως τις πληγές της ψυχής σου...

Βlondie xx